#G`azal_mulkining_sultoni
Navoiysini
Salkam olti asr oʻtdi hamo-hang,
Nazm-u, nasr uzra boʻldi qancha jang...
Baland togʻ qaridan yangragan ohang,
Bir kuni bu dunyo anglar oʻzini,
Ammo topolmaydi Navoiysini.
Bagʻri qon oʻrtanar "Xamsa" ning joni,
Huvillab qolgandek gʻazal boʻstoni,
Soʻz mulkining asl sohibqironi,
Farhod-u, Qayslarning oʻlmas zamoni,
Endi topolmaydi Navoiysini.
Guvohlik beradi bugun Xuroson,
Zarblardan qoldi-ki, turkiy til omon.
Yuzlanar tarixga yo moziy tomon,
Olisda qolgandek izlar izini,
Afsus topolmaydi Navoiysini.
Navo olamiga aylabon sayr,
Koʻngilni shod aylar "Lisonut-tayr".
"Layli va Majnun" - bu keng yozgan qanot,
Husayn qoʻlida qolgan "Munshaot"
Endi topolmaydi Navoiysini.
Navoiy yaratgan inshoot, bogʻ-rog',
Oʻn yetti masjid-u, oʻnta xonaqoh,
Rabot-u, koʻpriklar, hovuz hamda bogʻ,
Bir necha madrasa - Islomiy dargoh,
Har nafas yod aylar Navoiysini.
Ochilmay qoldi-ki qancha sir asror,
Yaxshilar hayrati - "Hayrat ul-abror",
Qarang-ki qo'lma-qo'l "Sab'ai sayyor",
Nazmiy saroyida chinakam sardor,
Dunyo topolmaydi Navoiysini.
Kimdir turkiy tilni balki til demas,
Navo chashmasiga qiyo boqsa bas,
Oʻqib anglamagan dillar - dil emas.
Koʻrsinlar ul zotning oʻgʻil-qizini,
Koʻklarga koʻtargay Navoiysini.
Durdona asarlar barhayot abad,
Qo'nmagay bir zarra, qo'nolmaydi gard.
Koʻz yoshlar domida, yuragida dard,
Oh chekar Navosiz qolgan Samarqand,
Mudom qumsayapti Navoiysini.
✍️ ALIJON YOʻLDOSHEV
Tabiiy fanlar va agrobiotexnologiya fakulteti 3-bosqich talabasi
